Duży dom, ale w minimalistycznym stylu. Jakóbiak odwiedził Pawlikowską

Ceniona podróżniczka, dziennikarka, autorka kilkudziesięciu książek, dla wielu mentorka. Wywiad z jej udziałem został uznany za jeden z najlepszych w sześcioletniej historii programu 20m2. Beata Pawlikowska zaprosiła do swojego domu Łukasza Jakóbiaka, by - ukazując przed widzami piękno swoich czterech kątów - podzielić się życiową filozofią i receptą na szczęście.

Minimalistyczne, utrzymane w bieli przestrzenie, przyozdobione obrazami, zdjęciami oraz pamiątkami z podróży. Promienie słoneczne, wpadające przez pozbawione zasłon okna, czynią dom jeszcze bardziej przytulnym. W każdym z pomieszczeń czuć bijące od Beaty ciepło.

*“Pomyślałam sobie, że jeżeli stworzę bardzo neutralne, białe, minimalistyczne wnętrze (...) i zawieszę wszystkie moje łuki, strzały, fotografie z podróży, kolorowe obrazy które przywiozłam z różnych części świata (...) to powstanie taka przestrzeń, która nie tylko jest mi bliska, dlatego że przypomina mi o podróżach, ale też powstanie taka przestrzeń, która jest harmonijna, dlatego że wszystkie przedmioty, które przywiozłam, są bliskie mojemu sercu.” *

Harmonię dopełnia samoświadomość Beaty - jej troska o samopoczucie i własne ciało. Podczas rozmowy wręczyła Łukaszowi prezent - książkę zawierającą ponad 100 autorskich, wegańskich przepisów. Opowiedziała też o tym, dlaczego po 15 latach zdecydowała się porzucić dietę wegetariańską i przejść na weganizm.

“To jest krok dalej. Po co stać w miejscu, cały czas idziemy dalej i rozwijamy się. Kiedy sobie uświadomisz na przykład, że z miodem to nie jest tak, że pszczoła wytwarza miód, żeby nakarmić człowieka. Pszczoła produkuje miód i to jest jej żelazny zapas na zimę. Jeżeli zabierasz pszczołom miód to zabierasz im ich magazyn żywności (...) To był dla mnie wystarczający powód, żeby nie jeść miodu.”

Łukasz pyta również o miłość, która zupełnie odmieniła dotychczasowe życie podróżniczki. Pawlikowska zaprosiła pod swój dach mężczyznę, po raz pierwszy od lat dzieląc się z kimś chronioną dotąd przestrzenią.

“Ja od bardzo dawna z nikim nie mieszkałam. A nawet kiedy mieszkałam z kimś to podzieliliśmy się przestrzenią tak, że ja miałam swoje piętro, mój ówczesny partner miał swoje piętro. Spotykaliśmy się w kuchni albo w salonie. A tu jest zupełnie inna sytuacja. (...) Zapraszam do tego singlowego domu drugiego człowieka, znając go tylko przez 2 tygodnie, a on przyjmuje moje zaproszenie i kupuje bilet w jedna stronę do Polski. (...)”

Wizyta nie obyła się bez zwrócenia uwagi na przedmioty, których obecność niesie za sobą symboliczne znaczenia i odpowiada filozofii, jaką wyznaje bohaterka odcinka.
"Wiosło. Jeden z moich ulubionych przedmiotów na świecie, mam ich chyba z 15. One wiszą w różnych miejscach (...) dlatego że wiosło jest symbolem zmierzania. Kiedy bierzesz wiosło w ręce, kiedy siedzisz w łódce na rzece, to musisz włożyć w to dużo wysiłku, żeby poruszać się po tej rzece (..) i na tym polega życie”

Na koniec rozmowy podróżniczka zdradziła, jaka jest jej recepta na szczęście.
“Chodzi o to, żeby mieć takie poczucie wewnętrznej harmonii, wewnętrznego spokoju, równowagi, i stąd bierze się poczucie mocy, że nic mnie nie ogranicza.”

Czy zatem sposobem na szczęśliwe życie jest wyciszony umysł? “Tak (...) ale to jest świadomość dwóch rzeczy: po pierwsze tego, że świat jest takim, jakim ja go postrzegam. Nie istnieje coś takiego, jak fakt (...) życie każdego z nas jest zbiorem interpretacji. (...) I druga rzecz, jeszcze ważniejsza: od czego zależą te nasze interpretacje? Od tego, jakie jest moje wewnętrzne nastawienie.”