Magda Gessler wspomina przedwcześnie zmarłego męża. "Dzięki niemu uwierzyłam w siebie"

Magda Gessler może pochwalić się zarówno bogatym życiem zawodowym, jak i uczuciowym. W Polsce najgłośniejszym jej związkiem było małżeństwo z Piotrem Gesslerem. Choć nie ukrywa, że ot ona musiała się wykazać większym charakterem, często w wywiadach podkreśla, że była szczęśliwa u jego boku i do dziś ma z nim dobre relacje. Jednak to o latach 80., czasach związku z pierwszym mężem, Volkhartem Mullerem, opowiada z największą pasją. Ich małżeństwo przedwcześnie przerwała jego śmierć spowodowana chorobą nowotworową.

- Poprzedni mąż się mną opiekował, rozpieszczał mnie, pozwalając rozwijać własne pasje. Uświadamiał mi moją wartość, pozwalał rozkwitać. Doceniał mój talent malarski, kulinarny – mówiła w ostatniej rozmowie z „Galą”.

Choć restauratorka podkreśla, że jest zadowolona ze swojego życia i obecnie bardzo szczęśliwa, ze szczególnym rozrzewnieniem wspomina zmarłego męża. W jej oczach na zawsze pozostanie mężczyzną wyjątkowym.

- Niezwykłym, przy którym czułam się idealna, wyjątkowa. Dzięki niemu uwierzyłam w siebie, w to, ze świat jest ciekaw tego, co maluję, gotuję, tworzę. Rodzice ciągle czegoś ode mnie wymagali, mówili mi, że jestem niedoskonała, stawiając poprzeczkę wyżej i wyżej. Volkhart powtarzał „kocham cię, nie zmieniaj się, bo jesteś wspaniała” – opowiadała w wywiadzie.

Nie da się ukryć, że podobnie jak cała ich relacja, było pierwsze spotkanie. Taki początek znajomości równie dobrze mógłby otwierać scenariusz niejednej komedii romantycznej.

- Pierwszy raz poznaliśmy się w Madrycie, gdy szukała fotografa, który zrobiłby kilka zdjęć moich obrazów. Volkhart się zgodził, a ja w ramach podziękowania zaprosiłam go na kolację do francuskiej restauracji, w której pracowałam. Ubrałam się w dopasowaną amarantową sukienkę z odkrytym ramieniem z polskiej kolekcji Hofflandu. Moja ówczesna figura była podobna do tej, którą dziś ma Lara. Czułam się interesująca zarówno pod względem fizycznym, jak i mentalnym. Gdy mnie zobaczył, zarumienił się. Przegadaliśmy cały wieczór, a pół roku później zostaliśmy parą i spędziliśmy wspaniałe 7 lat. Po pierwszej wspólnej nocy przygotował dla mnie kąpiel, zaparzył herbatę i podał śniadanie: galicyjską szybkę, masło z Andory i prawdziwy chleb z Galicji. Pycha! – wspominała Gessler na łamach „Gali”.

Volkhart zaoferował jej nie tylko wiele miłości i duże wsparcie, ale roztoczył przed nią cały wachlarz możliwości. To właśnie on kibicował jej karierze kulinarnej i pchnął w kierunku rozwijania talentu.
- Jako korespondent „Der Spiegel” miał rozliczne znajomości. Poznał mnie z przyjaciółką hiszpańskiego króla Jana Karola I, która poprosiła, bym przygotowała propozycje przystawek na konkurs kulinarny. Moje czereśnie faszerowane twarożkiem z czarnuszką pokonały dania kucharzy z najlepszych madryckich restauracji – dodała restauratorka.

Dziś związek z Volkhartem należy już tylko do wspaniałych wspomnień. Jak zapewnia restauratorka, nigdy nie kładł i nie kładzie się cieniem na jej kolejnych związkach. Wyjątkowa relacja nauczyła ją później okazywać miłość innym i sprawiać, by wspólne życie było wspaniałe.

- Jedyne, czego na pewno żałuję, to śmierć Volkarta. Za szybko odszedł. (…) Życie jest przewrotne i pisze niezwykłe scenariusze. Można powiedzieć, że dało mi tych dwóch mężczyzn równocześnie. Volkharta i Waldemara. Wybrałam tego pierwszego, bo Waldek był wtedy w innej relacji, nie mógł być mój. Zdecydował za nas los. Te siedem lat w Volkhartem było fantastyczne. Waldemara odzyskałam po 23 i od 15 jesteśmy razem. Tworzymy udany, szczęśliwy duet. Gdyby nie codzienne rozmowy, szalone wyjazdy, randki na końcu świata, myślę, że nie byłoby Magdy Gessler. Nasz tryb życia, spotkania raz w miesiącu pozwalają nam się realizować zawodowo, co jest dla nas ważne. A tęsknota jednego za drugim utrzymuje w związku wspaniałą atmosferę i temperaturę. Jest idealnie – podsumowała restauratorka w wywiadzie.