Mama Ani Przybylskiej: "Matka może się przygotować na śmierć córki? Wciąż nie jestem na to gotowa"

Jaka naprawdę była Ania Przybylska? Jak radziła sobie z chorobą? Co miała w planach? Jak bez Ani radzi sobie trójka jej dzieci? O tym wszystkim w wywiadzie udzielonym "Wysokim Obcasom" opowiedziała mama aktorki, Krystyna. Zdecydowała się na to, by uciąć wszelkie medialne spekulacje na temat jej córki.

Anna Przybylska umarła niespełna dwa lata temu, w październiku 2014 roku. To był szok dla jej rodziny, dla fanów, aktorów, z którymi współpracowała. Zapamiętano ją głównie z roki Marylki, w którą wcielała się w serialu "Złotopolscy", ale zagrała też w kilku innych tasiemcach i kilkunastu filmach fabularnych.

Tuż po śmierci córki Krystyna Przybylska napisała na oficjalnej stronie Ani:

W ostatnich miesiącach przyszło mi zmierzyć się z wrogiem, który dzień po dniu bezlitośnie odbierał mi córkę. Do samego końca niezłomnie żyłam nadzieją na jej powrót do zdrowia i ocalenie mojej Anki. Dziś nie ma już wśród nas tej żywiołowej trzpiotki tryskającej energią i zarażającej uśmiechem wszystkich wokół. Dziś mym sercem targają uczucia dla większości z Was niewyobrażalne i niezrozumiałe. Nie istnieją ludzkie słowa, które są w stanie wiernie oddać to, co przeżywa matka, której przychodzi pogrzebać własne dziecko.

Od tamtej pory minął ponad rok, ale cierpienie wciąż emanuje ze słów, wspomnień matki aktorki o ukochanej córce. Wydaje się, że ogromną pociechą są wnuki Oliwia, Szymon i Jaś.

A co z Oliwią? Oliwka, jak razem leżymy wieczorem w łóżku, potrafi się przytulić i powiedzieć: "Babciu, ja ciebie tak kocham, tak pachniesz moją mamą". To ja jej mówię: "Wiem, dziecko. Ty pachniesz moją córką". I tak sobie leżymy. I ja naprawdę czuję, jakbym Anię obejmowała - wyznaje Krystyna.

Nie sposób nie wzruszyć się, gdy słyszy się podobne słowa. Córka Ani Przybylskiej ma już 14 lat. Jest więc niewiele młodsza od swojej mamy, gdy ta rozpoczęła karierę aktorską. Na dodatek, choć na pierwszy rzut oka przypomina tatę, to kiedy zaczyna mówić, wygląda jak mama. Pójdzie w jej ślady?

Oliwka marzy o karierze modelki. Jak każda przeciętna nastolatka zaczyna się interesować modą i fotografią. Ania przecież też zaczynała od modelingu - czytamy w wywiadzie.

Ania jako 16-latka spróbowała sił w pracy w modelingu, związała się z agencją modelek Gosi Rudowskiej. Później zaczęła chodzić na castingi, wyjechała do Warszawy. Jej mamie niełatwo było wysłać córkę do innego miasta - mieszkały w Gdyni.

Byłam już wdową, sama musiałam dbać o rodzinę, wszystkiego się bałam. Mówię: "No, nie wiem. Przecież ja nawet pieniędzy nie mam, żeby ci na pociąg dać". Wtedy moja siostra powiedziała: "Pozwolisz, będziesz żałować. Nie pozwolisz, też będziesz żałować. Ja jej dam na ten bilet. Puść ją, niech spróbuje". No i tak Ania zaczęła karierę, trochę dzięki swojej cioci. Oczywiście też dzięki Gosi, no i reżyserowi - Radosławowi Piwowarskiemu. On solennie obiecał, że jej w Warszawie włos z głowy nie spadnie, będzie przywożona i odwożona do pociągu, wszyscy tam o nią zadbają.

Szybko okazało się, że w ślicznej, żywiołowej Ani tkwi potencjał. Dostała rolę Marylki, a na planie, dzięki pomocy dojrzałych aktorów, przeszła swoistą szkołę aktorką.

Tej prawdziwej nie skończyła, czego, jak wspomina jej mama, bardzo żałowała. Miała zbyt mało czasu, aby zadbać o wykształcenie - grała, wychowywała dzieci. Z Jarosławem Bieniukiem związała się jako 23-latka. Razem spędzili prawie 13 lat. Mieli mnóstwo planów, ale choroba pokrzyżowała je. Teraz część z nich próbuje z wnukami realizować babcia.

"Mamuś, jest tyle pięknych miejsc w Polsce, a my ich nie znamy" - mówiła. "Zakopane, Kraków. Jak tylko wyzdrowieję, na pewno z dziećmi tam pojedziemy". Miała przy sobie taki złoty kalendarzyk, w którym zapisywała, które miejsca koniecznie musimy odwiedzić. Nawet niedawno udało mi się go znaleźć w domowych szpargałach. Nie było jej dane, więc teraz ja staram się, jak tylko mogę, zabierać wnuki we wszystkie te miejsca, gdzie mieliśmy jechać razem. Pakujemy się do samochodu i jedziemy - dopóki jeszcze mogę. Kraków, Giżycko, Toruń i Jurata już za nami. Zwiedzamy Polskę, gdy tylko mamy okazję.

Mama Ani Przybylskiej zawsze starała się być pomocą dla obu córek, Ani i Agnieszki. Kiedy trzeba było, opiekowała się ich dziećmi. Anię wspierała nawet wtedy, gdy aktorka przeprowadziła się z rodziną do Turcji.

Niespodziewanie okazało się, że największym wyzwaniem dla mamy i córki miała okazać się walka ze śmiertelną chorobą.

Często narzekała, że boli ją kręgosłup. A że sama mam kłopoty z kręgosłupem, to powtarzałam jej: "Ania, trzeba się zbadać, nie można tego lekceważyć, bo później będziesz miała takie problemy jak ja". Pamiętam, że pojechałam z siostrą do Krakowa, do naszej cioci, która miała wtedy już blisko 90 lat. Była sobota. Zadzwoniła do mnie Agnieszka: "Mamo, słuchaj, muszę ci coś powiedzieć, tylko usiądź, proszę. Ania była u lekarza.". Przeczuwałam, że nie powie mi nic dobrego - w taki sposób mama Przybylskiej dowiedziała się o jej chorobie.

Pod koniec 2013 roku aktorka przeszła operację usunięcia guza trzustki. Leczyła się w Gdańsku, ale także w Szwajcarii i USA. Niestety, nie udało się zatrzymać postępującego nowotworu.

Mama i córka nie dyskutowały ze sobą o śmierci. Nie brały pod uwagę najczarniejszego ze scenariuszy. Planowały, co będą robić po tym jak Ania wróci do zdrowia, aktorka wszystkie siły skupiała na leczeniu się. Przeszła chemioterapię i naświetlania.

Wyobraźcie sobie, że przez cały ten czas w ogóle nie rozmawiałyśmy o śmierci. Raz tylko mnie zapytała, jak leżałyśmy na łóżku: "Mamuś, a co będzie z dziećmi?". Odpowiedziałam: "Słuchaj, dziecko. Na razie to ty musisz Jaśka wysłać do przedszkola, zorganizować mu tort, bo zaraz ma urodzinki, niebawem Szymon idzie do komunii, trzeba go przygotować. Myśl o tym, dziecko, na razie nic złego się nie dzieje". Odpowiedziała tylko: "Masz rację".

Przybylska była dzielna, nie poddawała się, choć raz za razem okazywało się, że to choroba wygrywa.

Czasem miewałam wrażenie, że Ania przez skórę przeczuwała nadchodzący koniec, choć jednocześnie otwierała ten swój złoty kalendarzyk i planowała: "Zobacz, mamuś, tu wpisałam nasz wjazd do Zakopanego. Ale pociągiem czy samolotem, jak myślisz?" - wspomina mama Ani.

Kiedy nadeszły ostatnie dni, czułam, że to już. Tak zwyczajnie, jak matka - czytamy w wywiadzie. Mama Ani była z nią do samego końca. Aktorką w jej domu w Gdyni opiekowały się też profesjonalne pielęgniarki i mąż.

W niedzielę nad ranem pielęgniarka wychodziła na następny dyżur, zrobiłam jej kawę i kanapkę, wróciłam do Ani i zobaczyłam, że odchodzi. Jak ktoś to wcześniej już widział, to wie. Nosek się jej wyciągnął, ręce się zrobiły takie... inne. Oddech miała cichutki, łapała powietrze jak taki malutki ptaszek albo ryba, która szuka wody. Wyglądała jak mała, śpiąca laleczka - już taka malutka, drobniutka. Siedzieliśmy przy niej z Jarkiem i Agnieszką. Jeszcze wstałam, wzięłam ją za rękę i szepnęłam: "Dziecko, nic się nie martw, wszystko będzie dobrze". Już nie odpowiedziała, tylko spod powiek popłynęły jej dwie łzy. Może mnie jeszcze usłyszała? Umarła o 15.18 - mama Ani opowiedziała o jej ostatnich chwilach.