"Złote myśli": Krzysztof Kwiatkowski o randkach i plotkach na swój temat

W cyklu wywiadów WP Gwiazdy zainspirowanym "Złotymi myślami", czyli zeszytami z pytaniami, ujawniającymi nasze sekrety, które krążyły po korytarzach szkół podstawowych w latach 90., postanowiliśmy poprosić o wpis jednego z najprzystojniejszych, a zarazem najbardziej tajemniczych aktorów młodego pokolenia, Krzysztofa Kwiatkowskiego.

Od niemal dekady możemy go oglądać w filmach, serialach i na teatralnych deskach, a nadal niewiele o nim wiemy. Przystojny aktor znany jest głównie z takich seriali jak: "Hotel 52", "Prosto w serce" oraz uwielbianej przez Polaków "Pierwszej miłości" i "Na dobre i na złe". Od lat związany jest z krakowskimi i warszawskimi teatrami.

Krzysztof Kwiatkowski unika branżowych imprez i nie afiszuje się ze swoim prywatnym życiem na łamach serwisów społecznościowych i plotkarskich. Specjalnie dla nas powrócił pamięcią do szkolnych ław i wypełnił kartkę w naszych gwiazdorskich "Złotych myślach".

Co zdradził ulubieniec Polek? Aktor wyjawił m.in. jak wyglądała jego pierwsza praca i randka. Sprawdźcie nasz wywiad!

ZOBACZ TEŻ "Złote myśli" koleżanki z planu Krzysztofa Kwiatkowskiego - Anny Karczmarczyk

1) Twoje imię, nazwisko i "ksywka?

Krzysztof Kwiatkowski, pseudonimy: Kwiatek, Krzychu, Kwiecisty, Kwiatkoś.

2) Kim chciałeś zostać, gdy byłeś dzieckiem?

_Na kolejnych etapach młodości przechodziłem fascynację różnymi sprawami. Początkowo chciałem zostać archeologiem, a to za sprawą kolejnych kinowych przebojów Stevena Spielberga z serii "Jurassic Park". Poznawałem świat dinozaurów i sam próbowałem znaleźć jakieś skamieliny w przydomowym ogródku. Niestety, bez większych sukcesów. _

Później udało mi się przejść testy sprawnościowe do klasy o profilu sportowym w mojej szkole podstawowej w Krakowie i w ten sposób rozpocząłem swoją przygodę z piłką nożną, siatkówką, koszykówką i lekkoatletyką. W zasadzie przez cały okres podstawówki, gimnazjum i szkoły średniej sport był ważnym elementem mojego życia. Najbardziej jednak pociągała mnie piłka nożna. Grałem w kilku krakowskich klubach sportowych i marzyłem o karierze piłkarza. Sukcesy odnosił wtedy Juventus Turyn i moim idolem był Alessandro Del Piero. Jego styl gry, umiejętności techniczne, postawa na boisku bardzo mi odpowiadały. Jednak przez kilkukrotną kontuzję stawu skokowego musiałem zawiesić buty sportowe na kołku i zwrócić swoje zainteresowania w innym kierunku. W ten sposób odkryłem teatr.

3) Ulubione wspomnienie z dzieciństwa?

_Mam wspaniałe wspomnienia z kolonii letnich, które odbywały się nad Bałtykiem w małej nadmorskiej miejscowości o nazwie Rewal. Jeździłem tam przez dobrych kilka sezonów i mogę śmiało powiedzieć, że te wyjazdy nad morze stanowiły ważny element mojego dzieciństwa. Było to miejsce, do którego po raz pierwszy pojechałem zupełnie sam, bez rodziców, siostry czy znajomych. Byłem zdany wyłącznie na siebie i myślę, że dzięki temu sporo dowiedziałem się o sobie, o funkcjonowaniu w grupie rówieśników i o tym, jak dawać sobie radę w rożnych, często trudnych sytuacjach. Szczególnie pamiętam kąpiele w potwornie zimnym Bałtyku, poranne apele, rywalizację w dziedzinie czystości pomiędzy poszczególnymi pokojami, dramatyczne mecze piłkarskie rozgrywane z drużynami z innych kolonii letnich, pierwsze miłości i rozstania, dyskoteki z największymi przebojami ówczesnych lat dziewięćdziesiątych. Spoglądam na ten okres z dużym sentymentem. _

4) Opisz siebie trzema rzeczownikami?

Ziemia - zawsze był to dla mnie ważny element życia. Osoby z pod znaku byka przywiązują dużą wagę do ziemi jako miejsca zamieszkania, potrzebują kontaktu z nią, stanowi dla nich podstawę, punkt oparcia. Wiąże się to również z zainteresowaniem przyrodą, zwierzętami i troską o środowisko. Istotny też jest dla mnie stały kontakt z naturą, podtrzymywany chociażby przez zwykłe, prozaiczne wypady poza zakorkowane miasto.

_Pamięć - staram się zapamiętać jak najwięcej wydarzeń ze swojego życia. Robię sporo zdjęć, część z nich umieszczam w mediach społecznościowych, część przeznaczam do prywatnego archiwum. Prowadzę też od sześciu lat dziennik, w którym z większą lub mniejszą regularnością zapisuję ważne wydarzenia, spostrzeżenia i refleksje. _

_Rysy twarzy - odkąd pamiętam lubiłem patrzeć na twarze otaczających mnie ludzi. Bardzo ciekawi mnie, jak rożne przejścia życiowe kształtują naszą twarz, w jaki sposób to z czym mierzymy się na co dzień, zmienia nasze rysy. Dlaczego czas z niektórymi twarzami obchodzi się łagodnie, a dla niektórych jest bezlitosny. Ciekawi mnie co twarz, jako nasza wizytówka, mówi o nas samych, co potrafimy ukryć, a co pojawia się nieświadomie, jako grymas lub tik. _

5) Twoja największa wada i zaleta?

Czasami przejmuję się zbyt wieloma sprawami. Zwłaszcza takimi, które nie dotyczą mnie bezpośrednio. Muszę dla swojego zdrowia psychicznego bardziej skupić się na sobie i nie próbować usatysfakcjonować całego świata. To moja największa wada. Z kolei trudno mi mówić o moich zaletach. Myślę, że na ten temat powinien wypowiedzieć się ktoś z moich przyjaciół lub znajomych.

6) Jakie cechy cenisz o ludzi?

Ważna jest dla mnie otwartość na drugiego człowieka. Zawsze szybko łapię kontakt z osobami, z góry pozytywnie nastawionymi do życia. Takie cechy jak optymizm, radość życia, inteligencja i idące za tym poczucie humoru zawsze zwracają moją uwagę. Cenię z jednej strony spontaniczność, intuicję, a z drugiej rozwagę, dystans do siebie i do świata.

7) Twoja pierwsza praca? Jak ją wspominasz?

Zdarzyło mi się kilka razy pracować wakacyjnie jako bramkarz, przy imprezach organizowanych nad polskim morzem, jednak zarobek tam był raczej symboliczny. Chociaż bywało również tak, że osoby spóźnione na koncert wciskały mi w dłoń jakiś banknot o większym nominale i w pośpiechu zajmowały swoje miejsca. Taka sytuacja mogła powtórzyć się wieczorem do kilku razy, więc wychodzi na to, że byłem kiepskim bramkarzem, ale za to o niezłym dochodzie...

8) Jakie trzy rzeczy zabrałbyś na bezludna wyspę?

W brytyjskim radiu BBC 4 od wielu lat można usłyszeć kultową audycję pod tytułem "Desert Island Discs". W każdym odcinku zaproszony gość opowiada interesujące historie ze swojego życia i pracy, a w finale musi zdecydować jaką jedną piosenkę, prócz dzieł zebranych Szekspira i Biblii zabrałby ze sobą na bezludną wyspę. Mnie wystarczyłyby więc utwory Szekspira, Biblia i akustyczna wersja utworu Erica Claptona "Layla".

9) Twoja najzabawniejsza wpadka?

Prowadziłem kiedyś w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie koncert w ramach corocznej Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Na scenie trwał właśnie pokaz jednego z zespołów tanecznych, który według planu miał trwać około 15 minut. Ja natomiast nie mogłem odnaleźć za kulisami kolejnego zespołu, który miał swój pokaz jako następny. Wobec tego rozpocząłem poszukiwania, a jako że zaplecze sceny, korytarze i pokoje w NCK były bardzo rozległe, zgubiłem się. Nie wiedziałem też o tym, że zespół będący już na scenie, nieoczekiwanie skrócił swój występ i w zasadzie po pięciu minutach zszedł ze sceny. Kiedy w końcu znalazłem drogę powrotną za kulisy, zorientowałem się, że od dobrych kilku minut na scenie nic się nie dzieje, publiczność jest mocno zdezorientowana, a organizatorzy wszędzie szukają prowadzącego. Szybko wróciłem na scenę i kontynuowałem przerwany koncert. Teraz jest to dla mnie zabawna historia, ale jednocześnie doskonale pamiętam, jak bardzo byłem wtedy zestresowany.

10) Bez czego nie wyobrażasz sobie życia?

Na pewno bez muzyki. Dzięki niej odpoczywam, regeneruję się, ale także stanowi ona dla mnie inspirację i często motywuje do działania. Zdarza się, że w trakcie pracy nad nowym spektaklem towarzyszy mi określony wykonawca, album lub po prostu rodzaj muzyki, który pomaga mi budować rolę, lub stanowi działające na wyobraźnię tło, dzięki któremu lepiej odnajduję się materii przedstawienia.

11) Jakie jest Twoje największe osiągnięcie?

_Kiedy podjąłem decyzję, że będę zdawał do szkoły teatralnej marzyłem o tym, aby po zakończeniu studiów mieć możliwość dalszego rozwoju. I moje marzenie spełniło się. Mam to szczęście, że udało mi się zasmakować radia, teatru, filmu, pracy w telewizji i w dubbingu. To wszystko uważam za swoje największe osiągnięcie. _

12) Z jaką postacią z bajki się utożsamiasz?

_Wydaje mi się, że mogę być ciekawym połączeniem Włóczykija z "Muminków" i kultowego osiołka ze "Shreka". Lubię zachowywać niezależność, chodzić własnymi drogami, podróżować i poznawać wszystko, czego do tej pory nie znałem. Z drugiej strony lubię z humorem i dystansem podchodzić do życia, cenię dobrą zabawę, i relaks w gronie znajomych, nie unikam żartów oraz uwielbiam sprawiać niespodzianki. _

13) Jakie jest Twoje ulubione danie? A czego nie lubisz jeść?

W kwestii jedzenia jestem tradycjonalistą i najbardziej cenię sobie polską kuchnię, ale zawsze jestem otwarty na eksperymenty kulinarne i zupełnie nowe smaki. Cenię również wszelkiego rodzaju makarony, wybrane potrawy kuchni indyjskiej oraz tradycyjne japońskie sushi. Odkąd pamiętam, nie przepadam z kolei za kapustą w każdej postaci, czy to kapuśniak, bigos czy gołąbki.

14) Książka czy film?

_Zdecydowanie książka i film. Nie mam zwyczaju oglądać filmów kilka razy, ale jest jeden, który mogę oglądać w nieskończoność. To "Gorączka" Michaela Manna. Większość dialogów z tego obrazu znam na pamięć. Uważam również, że ma rewelacyjną ścieżkę dźwiękową, fantastyczne zdjęcia i przede wszystkim, wybitne kreacje aktorskie. _

Jeżeli chodzi o książki, to nie posiadam swojej jedynej, ulubionej. Mam natomiast autorów, do których zawsze wracam, m.in. :Ryszard Kapuściński, Olga Tokarczuk czy Andrzej Stasiuk.

15) Jak wyglądała Twoja pierwsza randka?

_Teraz dopiero zdaję sobie sprawę, że nie mogłem mieć bardziej romantycznej randki. To była wyjątkowo ciepła noc nad Bałtykiem, rozgwieżdżone niebo i wielki księżyc, który rozświetlał wszystko naokoło niemal jak za dnia. Szum fal towarzyszył każdemu naszemu słowu,a późna pora umożliwiła nam zachowanie w miarę intymnej atmosfery, mimo że była to otwarta dla wszystkich i z reguły mocno zatłoczona plaża. _

16) Najbardziej absurdalna rzecz jaką ostatnio usłyszałeś na swój temat?

Staram się nie słuchać, co inni mówią na mój temat.

17) Co sprawia Ci radość, a co denerwuje?

Radość sprawiają mi drobiazgi. Uśmiech drugiej osoby, chwile spędzone z bliskimi. Z kolei najbardziej denerwuję się za kierownicą. Na co dzień jestem w miarę spokojnym człowiekiem, ale gdy prowadzę samochód bywa czasami, że niektóre sytuacje na drodze doprowadzają mnie do wściekłości.

18) Twoje największe marzenie?

Podobno, jak się opowiada o swoich marzeniach, to one się nie spełniają. Nie jestem osobą przesądną, ale kwestię marzeń pozwolę sobie zachować dla siebie.

19) Z kim znanym najchętniej poszedłbyś na imprezę lub randkę?

_Chętnie wybrałbym się na imprezę z Jennifer Lawrence. Śledzę jej drogę artystyczną i widzę, że oprócz wielkiego talentu jest też normalną, sympatyczną dziewczyną o wielkim temperamencie i dużym poczuciu humoru. _

20) Twój idol?

_Trudno mi powiedzieć, czy mam jakiegoś jednego, konkretnego idola. Wydaje mi się, że nie mam takiej osoby. Są oczywiście postacie, których życie czy praca w jakiś sposób mnie inspirują, które wskazują interesujący kierunek warty naśladowania. Jestem jednak na etapie poszukiwania swojej własnej drogi i swoich własnych rozwiązań niezależnych od wpływów innych ludzi. _